Experience: EP23, Conversation with students series ตอน ผู้กำกับชีวิต (2)

บทบันทึกจากการสนทนา PS±D Night Club เมื่อวันที่ 20 สิงหาคม 2564

 “เธอว่าตอนนี้ลีโอเป็นยังไงบ้าง ”
คนข้างกายถามผมในช่วงเวลาย่ำยามเย็นก่อนที่ดวงตะวันจะลาลับขอบฟ้า แต่บนเวิ้งฟ้านั้นประดับประดาไปด้วยก้อนเมฆสีเทาบางผสมปนเปกับก้อนสีดำ ชวนวิตกกับพายุฝนที่จะเกิดขึ้นในทุกยามเย็นจนแทบจะชินชา

ลีโอไม่ได้หมายถึงตราการค้าของเครื่องดื่มยี่ห้อดังในประเทศของเรา แต่หมายถึงแมวตัวหนึ่งที่ตัวของมันสีดำแทบจะทั้งตัวยกเว้นแต่ตรงหน้าท้องที่มีขนสีขาวๆ แซมให้พอเห็นพุง ลีโอเป็นแมวจรที่เพื่อนร่วมห้องพักของผมเก็บมาเลี้ยงรวมกับแมวอีกตัวสีขาวเป็นขั้วตรงข้ามมีชื่อว่าสาลี่

ลีโอแตกต่างจากแมวบ้านตัวอื่น เท่าที่ผมเคยพบเจอหรือเลี้ยงมา มันชอบออกเดินทางแล้วหายลับไปในกองสรรพต้นไม้ที่อยู่หน้าหอเพื่อเดินทางข้ามจากหอหนึ่งไปอีกหอหนึ่ง เพื่อที่จะเดินทางตามใจเรียกหา

จากแมวจรสู่แมวบ้าน และปัจจุบันมันได้กลับไปเป็นแมวจรอีกครั้ง ในช่วงยามค่ำคืนในคืนหนึ่งที่เงียบเฉียบ ไม่มีคำบอกลาของลีโอ แหละหลังจากนั้นหลังความมืดมิดหม่นหม่องยามราตรี เราก็ไม่ได้พบเจอลีโออีกเลย

หากแต่ว่านี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่ลีโอลาออกจากการเป็นแมวบ้านเพื่อไปเป็นแมวจร หลายต่อหลายครั้งก่อนหน้าลีโอออกเดินทางด้วยวิถีทางเดินของตัวเองก่อนที่จะถูกนำกลับมาเป็นแมวเลี้ยง และก็เป็นหลายต่อหลายครั้งนี้เอง ที่ผมและเพื่อนเป็นห่วงการเป็นอยู่ของมันที่ต้องออกไปเผชิญโลกภายนอกที่เต็มไปด้วยสัตว์จรเช่น สุนัข ตัวเงินตัวทอง ที่อาศัยอิงแอบตามซอกตึกในซอกหลืบของหอพัก 

แต่ครานี้คล้ายกับตั๋วเที่ยวเดียวที่นานกว่าทุกครั้ง 

นาน.. จนคนข้างกายถามผมว่า “เธอว่าตอนนี้ลีโอเป็นยังไงบ้าง ”

การเลือกเส้นทางที่ตัวเองเดินของลีโอ ทำให้ผมนึกถึงคำว่า “Find your own walk” 
คำตอบของครูคีทติ้งจากหนังเรื่อง Dead Poets Society (1989) ลีโอเลือกเดินทางตามเสียงหัวใจของตัวเองด้วยความเป็นอิสระแมวคล้ายคำว่าอิสรชน ที่แปลว่า คนที่มีหัวใจอิสระ 

 แน่นอนว่าทั้งหมดนี้ผมอาจจะคิดไปเอง คิดไปโดยที่ว่าลีโออาจจะไม่ได้มีหัวใจอิสระ หากแต่มันชอบที่จะได้ออกเดินทางตามใจตัวเองมากกว่า ซึ่งมันจะเป็นอย่างไรก็แล้วแต่ เรื่องของลีโอทำให้ผมนึกถึงเรื่องของ บอมบ์ – สกัณห์ อายุรพงค์ นักกำกับ ผู้กำกับมิวสิควิดีโอและหนังสั้น อีกครั้งอยู่บ่อยๆ 

หลังเรียนจบเขาเลือกเดินทางตามเสียงเรียกร้องของหัวใจตัวเอง เลือกทำ และเลือกเดินตามเส้นทางที่ตนเองชอบ ทั้งทำรายการล้อเลียนวงการโฆษณาแล้วย้อนตั้งคำถามถึงรูปแบบในการนำเสนอสินค้า การนำเสนอผลงาน รวมถึงการเลือกเดินเข้าสู่การแสดงออกด้านการเมืองผ่าน ‘Soft power’ ผ่านบทเพลง Rap ของวง Rap Against Dictatorship

แม้ให้โมงยามนี้บอมบ์บอกไว้ในบทสนทนาว่าเขาใช้ชีวิตเหมือนไฟที่กำลังมอดดับ แต่ในช่วงเวลาเดียวกันก็มีผลงานถูกแสดงออกมาอยู่บ่อยๆ ทั้งนี้เขาวาดฝันตัวเขาด้วยการบอกเล่าผ่านตัวละครที่มีตัวเองหน้าตาหล่อเหลา ออกเดินทางอย่างเลื่อนลอยเพื่อเดินทางตามหาจุดหมายไปทางที่เขายังไปไม่ถึง ออกเดินทางด้วยหัวใจอิสระแล้วเลือกทางเดินด้วยตัวเอง

สำหรับคำถามของคนข้างกายผมที่ว่า “เธอว่าตอนนี้ลีโอเป็นยังไงบ้าง ”

ผมไม่แน่ใจสำหรับคำตอบที่จะบอกกับเธอนัก

แต่ผมเชื่ออยู่อย่างหนึ่งว่า การเดินทางตามเสียงเรียกร้องของหัวใจของมันนั้น แม้จะพบกับความสุข หรือความทุกข์ ก็อยากจะขอให้เป็นการเดินทางที่มีรสชาติกลมกล่อม แล้วก็ดีใจที่อย่างน้อยมันก็ทำตามเสียงเรียกร้องเพรียกหาของใจตัวเอง ได้ลองอออกแบบชีวิตตัวเอง โดยเริ่มจากสิ่งที่มันเลือกเอง